Pierwszy oddech.. i rodzice od razu słyszą pierwszy krzyk swojego nowonarodzonego dziecka. Potem mama nasłuchuje oddechu pociechy w nocy. Niepokoi się, gdy przychodzą zimowe infekcje. To nie przewrażliwienie. Warto obserwować nasze dzieci na co dzień, by być pewnym ich właściwego rozwoju i funkcjonowania. Jak rozpoznać zaburzenia oddychania u 3-4 letniego dziecka?
Najczęstszym symptomem jest stale otwarta buzia, co jednocześnie powoduje, że usta dziecka stają się spierzchnięte. Kolejnym objawem jest częste nawracanie infekcji górnych dróg oddechowych. Wśród niepokojących oznak niewłaściwego oddychania zauważymy również nadmierne napięcie szyi, ramion i krtani, a także unoszenie ramion. Niewłaściwe oddychanie powodowane może być niskim napięciem mięśniowym, co w rezultacie prowadzić będzie do niewyraźnej mowy. Dziecko może być senne i mieć problemu z koncentracją.
Co leży u podłoża zaburzeń oddychania? Przyczyną mogą być alergie, złe nawyki, niedrożność nosa lub przerośnięty migdałek gardłowy.
Z dzieckiem warto wykonywać podstawowe ćwiczenia w domu, które poprawiają wydolność oddechową, sprzyjają wydłużaniu fazy wydechowej, co powoduje poprawę jakości mowy.
Przykłady:
- Wdech nosem (usta zamknięte) i wydech ustami,
- Dmuchanie na piłeczkę pingpongową, wyścigi piłeczek,
- Dmuchanie na kulkę z waty, na zabawkowy wiatraczek,
- Chłodzenie „ gorącej zupy” – dmuchanie ciągłym strumieniem,
- „ Zdmuchiwanie mlecza” – długo, aż spadną wszystkie nasionka,
- Chuchanie na zmarznięte ręce,
- Naśladowanie lokomotywy – wydmuchiwanie „nadmiaru pary” – ffff, szszsz,
- Naśladowanie syreny policyjnej – „ eu-eu- eu”, „ au-au-au” – na jednym wydechu,
- Dmuchanie na piórko, aby nie spadło,
- Liczenie na jednym wydechu,
- Powtarzanie zdań szeptem,
- Naśladowanie śmiechu różnych osób.
Jeśli nie jesteś pewien, czy Twoje dziecko właściwie oddycha, a dodatkowo mówi niewyraźnie, skonsultuj to z logopedą.
